Gevulde collegezalen (inclusief honden)
Door: Anne-Claire
04 Mei 2016 | Duitsland, Regensburg
Hallo allemaal,
Dit volgende blog heeft even op zich laten wachten omdat ik het ontzettend druk heb. Inmiddels zijn de colleges begonnen en het is erg wennen. Dit is wel even wat anders dan in Nijmegen. Ik zeg niet beter of slechter, maar anders.
Afgelopen weken ben ik bezig geweest met het uitzoeken van de juiste colleges, want dat is nog een heel gedoe. Weinig duidelijkheid is er overal, iets wat ik moeilijk vind. Ik had verwacht dat er meer duidelijkheid zou zijn en een duidelijk aanspreekpunt hier is ook moeilijk te vinden. Een buddy kennen ze hier niet. Ik vind het lastig om te kiezen welk colleges ik nu wel of niet mag volgen. Ik vind het jammer dat ik me niet kan ontwikkelen in bepaalde onderdelen, zoals bijvoorbeeld het onderdeel schrijven. Dit valt namelijk onder een taalcursus waardoor ik de punten niet voor mijn opleiding mag gebruiken. Ik had het er natuurlijk wel extra erbij kunnen doen, maar ik moet al ontzettend veel colleges volgen, waar ik relatief weinig punten voor krijg maar wel ontzettend veel inspanning voor moet leveren. Met alleen een tentamen nemen ze hier bij de Erasmusstudenten geen genoegen. Aan de ene kant heel fijn, maar soms ook lastig voor een perfectionist zoals ik. En ja, ik ontwikkel me natuurlijk wel in het algemeen op deze onderdelen, maar had heel graag hier nog meer aandacht aan willen geven (Hier wordt dit toch weer op een andere manier onderwezen.). Want daarom ben ik hier: het verbeteren van mijn Duits op verschillende vlakken. Zoals het er nu naar uit ziet, heb ik minstens een presentatie per week, naast alle verplichte voorbereidingen van de overige colleges.
Verschillen in de colleges merk je hier wel. Regelmatig zitten er honden in de collegezalen en wordt er zo af en toe ook wel is bier gedronken. Ach, hier kijk je nergens meer van op. Weinig tot geen Erasmusstudenten zitten er in mijn colleges. Ik merk dat je hier toch moeilijk tussen de Duitsers komt. Ze zijn vaak wat terughoudend.
Verder heb ik een docent die in mijn eerste collegeweek al bij twee colleges uitviel. Een week later begreep ik waardoor dit kwam. We hadden aan het einde van de dag voor de tweede keer les van hem. We waren bezig met het verdelen van de presentatiethema’s tot hij gilde en een rare beweging met zijn arm maakte. Vlak voor mijn neus, viel hij hierna verstijfd als een plank van zijn stoel: een epileptische aanval. We hebben meteen de ambulance gebeld, die redelijk lang op zich liet wachten. Het duurde heel erg lang voordat hij weer bij kwam. Ontzettend schrikken! De week hierna hadden we dus weer geen les gehad. Begrijpelijk. Nu ik dit schrijf, krijg ik bericht dat de docent niet meer terugkomt. Ze weten nog niet hoe ze dit gaan oplossen. En zoals ze hier dan ook wel zijn, zeggen ze ook écht niks tot ze iets bedacht hebben. Ik hoop dat het snel is opgelost, want dit zijn 8 studiepunten. Daarbij gaf deze docent hele interessante colleges. Afwachten dus.
Ook heb ik nog elke week les van mijn lievelingsdocente Frau Hauenstein, die mij de taalcursus gaf. Ik leer nog steeds ontzettend veel van haar en het is een lieve vrouw met een gouden hart! Elke week eten we samen met haar in de pauze en dan komen de mooiste verhalen naar boven. Aan het einde van elke les vraagt ze aan mij: War es nicht langweilig? (Was de les niet saai?). Want cultuur kan toch alleen maar heel saai zijn? Zo luidden haar woorden elke week. Het is ontzettend knap, hoe die vrouw je elke week toch weer 1,5u lang kan boeien.
Ook volg ik architectuuranalyse aan de hand van de gebouwen hier in Regensburg. Saai in een donker klaslokaal op de uni? Nee, gewoon ter plaatse in Regensburg, zo kun je pas echt zien hoe de gebouwen zijn opgebouwd. Veel geschiedenis komt er bij kijken. Zo is bijvoorbeeld de Dom hier in Regensburg nog nooit uit de stijgers geweest. Hier zijn ze dag in dag uit, jaar in jaar uit aan bezig.
En tja, het weer? Een goede vraag.. Net zo wisselvallig als in Nederland, helaas. Van de week nog flink sneeuw, nu alweer een stralende zon met 25 graden. Heerlijk weer dus om op het terras bij Anna te zitten. Helaas geen tijd en zit nu alweer binnen een poging te doen om verder te komen met mijn presentaties. Afgelopen weekend was daar gelukkig wel even tijd voor. We zijn nu ongeveer met een groepje van 5 en zitten geregeld even bij Anna. Vaak kletsen we er eindeloos op los (helaas gaat Anna al om 7 uur dicht..) of spelen we spelletjes. Van de week hebben we een spel bedacht om onze woordenschat te vergroten. We zijn zo gek op Anna (wie nou niet?), dat ze ons inmiddels wel kennen. Ook het het gebruikelijke muntje voor de wc, wordt bijna standaard al meegegeven. Want na de goed gevulde Earl grey-theekop en het extra water wat je standaard overal bij krijgt, ben je erg blij met zo’n wc-muntje. We zijn nu een plan aan het opzetten voor een stempelkaart, want die verdienen we wel. Hopelijk lukt het ons om deze aan te smeren. Vooral voor de arme student van tegenwoordig.
Tot de volgende keer!
Liefs vanuit een zonnig Regensburg,
Anne-Claire
Dit volgende blog heeft even op zich laten wachten omdat ik het ontzettend druk heb. Inmiddels zijn de colleges begonnen en het is erg wennen. Dit is wel even wat anders dan in Nijmegen. Ik zeg niet beter of slechter, maar anders.
Afgelopen weken ben ik bezig geweest met het uitzoeken van de juiste colleges, want dat is nog een heel gedoe. Weinig duidelijkheid is er overal, iets wat ik moeilijk vind. Ik had verwacht dat er meer duidelijkheid zou zijn en een duidelijk aanspreekpunt hier is ook moeilijk te vinden. Een buddy kennen ze hier niet. Ik vind het lastig om te kiezen welk colleges ik nu wel of niet mag volgen. Ik vind het jammer dat ik me niet kan ontwikkelen in bepaalde onderdelen, zoals bijvoorbeeld het onderdeel schrijven. Dit valt namelijk onder een taalcursus waardoor ik de punten niet voor mijn opleiding mag gebruiken. Ik had het er natuurlijk wel extra erbij kunnen doen, maar ik moet al ontzettend veel colleges volgen, waar ik relatief weinig punten voor krijg maar wel ontzettend veel inspanning voor moet leveren. Met alleen een tentamen nemen ze hier bij de Erasmusstudenten geen genoegen. Aan de ene kant heel fijn, maar soms ook lastig voor een perfectionist zoals ik. En ja, ik ontwikkel me natuurlijk wel in het algemeen op deze onderdelen, maar had heel graag hier nog meer aandacht aan willen geven (Hier wordt dit toch weer op een andere manier onderwezen.). Want daarom ben ik hier: het verbeteren van mijn Duits op verschillende vlakken. Zoals het er nu naar uit ziet, heb ik minstens een presentatie per week, naast alle verplichte voorbereidingen van de overige colleges.
Verschillen in de colleges merk je hier wel. Regelmatig zitten er honden in de collegezalen en wordt er zo af en toe ook wel is bier gedronken. Ach, hier kijk je nergens meer van op. Weinig tot geen Erasmusstudenten zitten er in mijn colleges. Ik merk dat je hier toch moeilijk tussen de Duitsers komt. Ze zijn vaak wat terughoudend.
Verder heb ik een docent die in mijn eerste collegeweek al bij twee colleges uitviel. Een week later begreep ik waardoor dit kwam. We hadden aan het einde van de dag voor de tweede keer les van hem. We waren bezig met het verdelen van de presentatiethema’s tot hij gilde en een rare beweging met zijn arm maakte. Vlak voor mijn neus, viel hij hierna verstijfd als een plank van zijn stoel: een epileptische aanval. We hebben meteen de ambulance gebeld, die redelijk lang op zich liet wachten. Het duurde heel erg lang voordat hij weer bij kwam. Ontzettend schrikken! De week hierna hadden we dus weer geen les gehad. Begrijpelijk. Nu ik dit schrijf, krijg ik bericht dat de docent niet meer terugkomt. Ze weten nog niet hoe ze dit gaan oplossen. En zoals ze hier dan ook wel zijn, zeggen ze ook écht niks tot ze iets bedacht hebben. Ik hoop dat het snel is opgelost, want dit zijn 8 studiepunten. Daarbij gaf deze docent hele interessante colleges. Afwachten dus.
Ook heb ik nog elke week les van mijn lievelingsdocente Frau Hauenstein, die mij de taalcursus gaf. Ik leer nog steeds ontzettend veel van haar en het is een lieve vrouw met een gouden hart! Elke week eten we samen met haar in de pauze en dan komen de mooiste verhalen naar boven. Aan het einde van elke les vraagt ze aan mij: War es nicht langweilig? (Was de les niet saai?). Want cultuur kan toch alleen maar heel saai zijn? Zo luidden haar woorden elke week. Het is ontzettend knap, hoe die vrouw je elke week toch weer 1,5u lang kan boeien.
Ook volg ik architectuuranalyse aan de hand van de gebouwen hier in Regensburg. Saai in een donker klaslokaal op de uni? Nee, gewoon ter plaatse in Regensburg, zo kun je pas echt zien hoe de gebouwen zijn opgebouwd. Veel geschiedenis komt er bij kijken. Zo is bijvoorbeeld de Dom hier in Regensburg nog nooit uit de stijgers geweest. Hier zijn ze dag in dag uit, jaar in jaar uit aan bezig.
En tja, het weer? Een goede vraag.. Net zo wisselvallig als in Nederland, helaas. Van de week nog flink sneeuw, nu alweer een stralende zon met 25 graden. Heerlijk weer dus om op het terras bij Anna te zitten. Helaas geen tijd en zit nu alweer binnen een poging te doen om verder te komen met mijn presentaties. Afgelopen weekend was daar gelukkig wel even tijd voor. We zijn nu ongeveer met een groepje van 5 en zitten geregeld even bij Anna. Vaak kletsen we er eindeloos op los (helaas gaat Anna al om 7 uur dicht..) of spelen we spelletjes. Van de week hebben we een spel bedacht om onze woordenschat te vergroten. We zijn zo gek op Anna (wie nou niet?), dat ze ons inmiddels wel kennen. Ook het het gebruikelijke muntje voor de wc, wordt bijna standaard al meegegeven. Want na de goed gevulde Earl grey-theekop en het extra water wat je standaard overal bij krijgt, ben je erg blij met zo’n wc-muntje. We zijn nu een plan aan het opzetten voor een stempelkaart, want die verdienen we wel. Hopelijk lukt het ons om deze aan te smeren. Vooral voor de arme student van tegenwoordig.
Tot de volgende keer!
Liefs vanuit een zonnig Regensburg,
Anne-Claire
-
04 Mei 2016 - 13:56
Jannie Kokken -de Roon:
Lieve Anne Clair.
Bedankt voor je mooie verslag, want schrijven kan je wel wat een verhaal.
Ja er gebeurd veel op de Uni. Zeker soms ingewikkeld maar daar leer je ook weer van.
Leuk dat je kontacten heb gekregen met wat vriendinnen want alleen zijn zou ik ook verschrikkelijk vinden.
Ik hoop zo dat je na een paar maanden toch kan zeggen dat je er geen spijt van hebt gehad dat je het gedaan hebt.
Hier alles rustig aan. Ons leven is ook veranderd na Piet zijn beroerte.
Het weer is hier eindelijk mooi
lieve Clair ik wens je veel wijsheid. Xxx -
04 Mei 2016 - 17:43
Kees-Jan:
Hallo Anne-Claire,
Ik weet zeker dat je snel aan de structuur en de mensen gaat wennen. Het is echt een cultuurverschil met Nederland: de mensen zijn wat afwachtender en het voelt afstandelijker, maar binnenkort ga je een heel ander verhaal schrijven! Belangrijk is, dat je er moeite voor doet en met mensen in contact gaat en blijft. Let op: over 2 weken geef je me gelijk! ;-)
Nog bedankt voor je tips: over 2 weken ga ik Regensburg doorkruisen met jouw beschrijving! ;-)
Succes en heel veel plezier!
Kees-Jan -
04 Mei 2016 - 22:48
Corry:
Een leuke stadsgids kun je gaan worden, als je alles wat je over deze stad leert in praktijk gaat brengen.
Fijn dat het weer nu goed is. Dus geen paraplu nodig.
Is er al een opvolger voor de docent die uit viel?
Groeten.
C -
09 Mei 2016 - 09:12
Theo Bijkerk:
Hallo Anne-Claire,
schade, dass du keinen Buddy hast, der hätte dir bestimmt gut helfen können, auf der anderen Seite musst du es jetzt alleine machen, das ist auch wichtig, eine solche Erfahrung zu sammeln...
Hast du aber viel zu tun! Ich bin gespannt, wie deine Präsentationen ankommen, du schaffst es bestimmt!
Mach's gut!
Theo -
09 Mei 2016 - 17:23
Irma:
Hallo Anne-Claire,
Hunde im Unterricht....toll! Wenn es dann mal langweilig wird, hast du auf jeden Fall ein wenig Ablenkung....Ich stimme Kees-Jan zu, dass es bestimmt in wenigen Wochen anders sein wird. Ein Vorteil, wenn es nur wenige Erasmusstudenten gibt, ist, dass du durchaus gezwungen wirst, nur Deutsch zu sprechen. Ich hoffe, dass die Regensburger bald zeigen, dass sie doch ein wenig organisatorisch kompetent sind und du das machen kannst, was du gerne willst!
Viel Erfolg bei allem und hoffentlich bald auch ein wenig Spaß!
Viele Grüße
Irma -
10 Mei 2016 - 14:14
Sissy:
Hallo Anne-Claire,
Wie schön, dass du mit einigen Kommilitonen zusammen zu 'Anna' gehst! Was hat es denn mit der WC Münze auf sich?? Muss man da für den Gang zur Toilette bezahlen?? Eine Mehrfachkarte wäre dann ja angebracht, super Idee! :-)
Einen Prof mit epileptischem Anfall ist auch nicht wirklich alltäglich..... du machst ja was mit!
Ich wünsche dir noch ganz viel schöne Stunden bei Anna,
Sissy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
